همیشه گفتن خدا عادله.کریمه.رحمانه.رحیمه.
ولی آدمای خوب زندگیم بیشتر از خدا خوردن تا آدم های بد زندگیم
اتفاقا بدها بیشتر شاد و سالم و موفق بودن
نمیگم بدبختب بد ها خوشحالم میکنه.
موضوع سر اینه که این چسزایی که خدا به خوب ها میده رو نمیتونم باور کنم که از سر دوست داشتن بده.
شاید هم باید یه ذره تو مغزم یه سری تعاریف رو عوض کنم
درباره این سایت